دو قورباغه تمام عمرشان در یک روستا زندگی می کردند و دوست داشتند بروند شهری را که ده مایل دورتر بود ببیند. آنها درباره این موضوع زمان زیادی با هم حرف زدند و سرانجام تصمیم گرفتند که بروند تا شهر را ...

 دونالد، ادوارد و کارلا سه خرس قهوه ای بزرگ بودند.  آنها روی چمن های سبز کنار دریاچه نشسته بودند. ادوارد اغراق کرد :" من امروز می خواهم بزرگ ترین ماهی را بگیرم. من بهترین ماهیگیر جنگل هستم." ...

امروز با خودم عهد کردم هر اتفاقی هم که بیفتد هیچ‌وقت دست از نظریه‌پرداز شدن برندارم. برای شغل آینده‌ام، از حالا خودم را آماده کرده‌ام. همیشه یک دفترچه‌ی کوچک همراهم هست که نه شبیه به دفترچه خاطرات ...

جغد گفت :" به آن دختر نگاه کن. او هر روز صبح با مادرش به صندوق پست می آید. اما او امروز تنهاست و یک نامه در دستش دارد تا پست کند. من می گویم او نمی تواند این کار را انجام دهد چون قدش خیلی کوتاه است."

 به سرندلی پی تی گفتم: بیا پیش من. سرندلی پی تی گفت: مگه اونجا چی داره؟ گفتم: اینجا پارک داره، باغ وحش داره، شهربازی داره... سرندلی پی تی گفت: پارک و باغ وحش و شهربازی دیگه چیه؟

خواب پاورچين پاورچين توي سرم آمد. سرش را گذاشت روي چشم هايم و اتاق را تاريک کرد. خواب يک پتوي بزرگ شد که من زيرش رفتم و از اتاقم جدا شدم.

 کرم خاکی: یعنی پروانه های سفید با کرم های خاکی دوست می‌شن؟ کرم ابریشم: نگران نباش کرم کوچولو، تو هم یه روز پروانه می‌شی. کرم ابریشم: همه یه روز پروانه می‌شن.

مثلاً یه روزی دختر آدم برفی بزرگ شد و یه پسر پیدا کرد که از خودش خیلی بزرگ تر بود اسم اون "السا" بود و اون همون قاتله بود و همون لحظه یه قطار رد شد و گفت بیا بالا دوستی و توی قطار دوستای قاتله بود. و ...

  به پرنده گفت که آزادش می‌کند به شرط این‌که در پرواز به او کمک کند. پرنده هم قبول کرد. قفس نمی‌دانست که او به قولش عمل می‌کند یا نه. آزادش کرد. پروازش را نگاه می‌کرد و حسرت می‌خورد. روزها... ...

        اول گلی را گذاشتم. بعد یکی از پاهایم را بالا بردم. این طور نشستن را یک بار آقای باغبان یادم داد. فرغون این طرف و آن طرف شد. نزدیک بود بیفتم پایین. اگر می افتادم دست و پایم زخم می شد. ...

 شیرینی بزرگ، تمام خانه ی کوچک موش کوچولو را پر کرد. حالا موش کوچولو نمی دانست کجا باید بخوابد، چون شیرینی روی تختش را هم گرفته بود.

 خرس کوچولو در فصل بهار باغچه ی کوچکی درست کرده بود. وقتی تابستان از راه رسید، او یک عالم سبزی داشت که رشد کرده بودند. او در باغچه اش خیار، گوجه فرنگی، نخودفرنگی و کدو تنبل کاشته بود، اما چیزی که ...

 درِ پنجره باز بود تابستان با باد از پنجره به شهر آمد: بچه ها توی کوچه به سمت حیاط خانه می رفتند. درختِ توی حیاط با میوه هایی که روی زمین افتاده بود بازی می‌کرد. مادرم به خاطر گرما با بادبزن خود را ...

یکی بود یکی نبود. یک روزخیلی قشنگ، آقای زمستان قرار بود برای امر خیر به خانۀ خانم بهار برود. خانم بهار خودش را آماده کرد و سریع میوه و شیرینی‌ها را در ظرف گذاشت و منتظر آقای زمستان شد. آقای زمستان کت ...

 من یک توپ قلقلی دارم که سرخ و سفید و آبی است. من این توپ را می زنم زمین و می اندازم هوا چون می دانم میانش خالی است. مادرم فکر می کند این توپ و صاحبش نخود همه آش‌ها هستند. چون یک دفعه این توپ افتاد ...

من لاک پشتم. اسم من چیزی شبیه به لاکی، پشت سنگی،‌ کوچول یا خوافالو ست. اما واقعا چه فرقی می کند؟

 من يك جفت کفش سبز بهارى دارم که نسرين صدايش مى کنم. نسرين دختر شاد و سرزنده اى است. نسرين درست مثل يک بچه ى تازه به دنيا آمده به جهان نگاه مى کند. همه چيز برايش تازگى دارد. همه چيز برايش قشنگ است. ...

دلم برایت تنگ می شود؟ ستاره ها را بشمار، ابرهای در گذر را تماشا کن حسابی خوشحال می شوم اگر یک بار دیگر تو را ببینم

 روزی در خانه‌ای که 25 سال خالی بود یک سنگ زندگی می‌کرد. او به شیشه‌ای زل زده بود که به بیرون نگاه می‌کرد. او روزی تصمیم گرفت که با شیشه دوست شود. سنگ به شیشه گفت: «می آیی با هم دوست شویم؟» شیشه گفت: ...

مرغه بزرگ بود، خیلی بزرگ. آنقدر که نه توی مرغدانی جا می شد، نه توی قفس، نه روی شاخه ی درخت. بعله! خودم هم می دانم که هیچ آدم عاقلی هیچ مرغی را توی قفس نمی اندازد و هیچ مرغی نمی تواند روی شاخه ی درخت ...

      غصه هایم این روز ها کچل اند و خپل. با دست های کپل، انگشت های پهن و چشم های ریز و تو رفته. غصه هایم پا ندارند. مثل نمکدان اند. شاید هم شبیه تخم مرغ می مانند. قل می خورند و می ایند توی دلم. ...

ماجرا این است که من منتظر می‌شدم جهان و تمام چیزهایی که در آن است جلوی روی مبارک اهدافم تعظیم کند و بعدش من شروع کنم و قدم اول را بردارم. منتظر می‌ماندم باران ببارد و بعد دانه‌ام را توی زمین بکارم. ...

کاش  فاصله فقط همین 4 ساعت و نیم  اختلاف ساعت بود. همین شنبه‌ها و جمعه‌های در هم سال نوهای بی‌هنگام جشن‌های بی‌معنی...

      من یک موش کورم. یک موش کور که لانه‌های زیادی برای قایم شدن دارد. اما هر کدام از لانه‌ها یک سوراخ به بیرون دارند. بیرون جایی است با نور زرد خورشید، علف‌های سبز باغچه و ابرهای سفید آسمان. ...

ستاره ها نا پیدا ماه ِ کز کرده گوشه اسمان و دانه هایی که                    ارام ارام              سنگینی می کنند روی شاخه ها!

هفت ستاره را که رد کردیم چهارصد و شصت سال نوری دیگر هنوز باقیست.

ماهی ها همان بوسه های خداوند هستند بر روی امواج دریا.

پروانه ای که نشاندی قلبم را سپید کرد

      سین دوست خوبی ست، چون من دوستش دارم. سین جمع و جور و حساب شده است. شاید هم من این طور فکر می کنم. سین شبیه کتاب های خوش دستی است که حتی اگر قصه جالبی نداشته باشند، خواندنشان اذیتت هم نمی ...

      ایستاده ام روی ایوان. به پدر نگاه می کنم که با بیل خاک را زیر و رو می کند و زیر لب شعر می خواند. امروز یک نهال گیلاس گرفته ایم. پدر همین طور که خاک را زیرورو می کند، می گوید: چند سال دیگر ...

البته که حرکت های حماسی و تظاهرات و انقلاب های پرشور تغییر ایجاد می کنند، اما من فکر می کنم تغییر عمیق تر و جاوادانه تر با تک تک آدم ها، با آدم های "تک" اتفاق می افتد. 

        اگر جز بچه درس‌خوان‌های کلاس هستید و روزی پنج ساعت را به جویدن کتاب‌های درسی و حل مسایل ریاضی اختصاص می‌دهید و اولین نفری هستید که دستش را بلند می‌کند و داوطلب می‌شود تا برود پای تخته ...

هشت ساله بود. یک هشت ساله ظاهرا خوشبخت که همه چیزهایی که آرزوی روزهای بچگی خیلی از ما بود را به لطف پول پدرش داشت. آن روز کلی از مداد رنگی های مارک دار خارجی اش را گرفته بود دستش و آمده بود خانه ما...

درست می‌بینم شما توی مغازه‌تان یک درخت دارید؟ بله یک درخت که آن را توی یک گلدان کاشته اید؟ بله یک درخت که نصف مغازه‌تان را گرفته است؟ مغازه‌ی خودش است.

این که چند هفته یک‌بار چیزی از لوازم خانه گم شود، اتفاق عادی و تکراری‌یی شده بود. تا سال‌ها، پیش از خراب کردن خانه، هیچ‌کس نمی‌دانست داستان این گم‌شدن‌های گاه‌و‌بی‌گاه چیست. تا این‌که بالاخره ...

مثل همه‌ی همایش‌ها بعد از پخش شدن سرود و خواندن آیاتی از قرآن مجید، مجری خوش صدایی می‌رود بالای سکو و شروع به صحبت می‌کند. مثل همه‌ی همایش‌ها آدم‌های مهمی می‌آیند برای سخنرانی. مثل همه‌ی همایش‌ها ...

  از نفس کشیدن‌های من پنجره بخار کرده و دیگر نمی توانم برف‌ها را تماشا کنم. انگشتم را گرد روی پنجره می‌کشم و یک لبخند بزرگ برای برف‌ها درست می کنم. فکر کنم این یکی را ببینند. دوست دارم بلند شوم دست ...

مادرم به به من گفته است کلمه باید معنا داشته باشد اسم باید معنا داشته باشد مثل اسم من              (حادیل، آواز فاخته)

هر چه بگویی به تو بازمی گردد هرچه نگویی، برای خود حرف می زند

من بزرگ می شوم، درخت جوان گفت همه پچ پچ کردند می بینیم، می بینیم!

هنرمندها گاهی دانشمند می‌شوند و دانشمندها گاهی هنرمند. همیشه که علم و دانش را برای کارهای بزرگ و پیچیده استفاده نمی‌کنند. مثلا این ابر را ببینید. حتما یک روز دانشمندی با خودش فکر کرده که چه خوب می‌شد ...

چند خبر درباره‌ی علم ژنتیک و کاربردهایش

تصویرها، بیشتر از ثبت یک لحظه هستند. با تصاویر می‌شود سفر کرد به شهری یا کشوری دور. حتی می‌شود فهمید که چه کارهایی در حال انجام است و چه اتفاق‌هایی دارد می‌افتد. در دنیای علم، گوشه کنارهایی اتفاق‌های ...

فکرش را بکنید! اگر یک همستر کوچک با فوت کردن فرفره‌ها یا با دویدن روی ریل و حلقه می خواست برق تولید کند، آن وقت دلتان می‌آمد چراغ اتاقی را بی‌استفاده روشن بگذارید؟ یاد نفس نفس زدن‌های این همستر ناز ...

وقتی بیماری یا خطری سلامت ما را تهدید می‌کند، باید در هر جا و در هر شرایط مواظب سلامتی‌مان باشیم. کسانی که قلب ناراحتی دارند، یا فشار خون بالا سلامت جسمی آن‌ها را تهدید می‌کند، کسانی مانند سالمندان ...

علم، بیدار شدن هر روز ما از خواب است. یعنی به دنبال راهی می‌گردیم که تمام معانی بهتر شدن را در خودش داشته باشد. اما چطور می‌توان از دانسته‌ها و قوانینی که کشف می‌کنیم چیزی بسازیم و راه حلی بیابیم که ...

اگر یک وقتی دیدید از گوش‌های‌تان بخار بیرون می‌زند یا احساس کردید مغزتان کوچک و کوچک‌تر می‌شود، نگران نشوید، شما گرمازده شده‌اید و دارید از گرما می‌میرید.

برق انواع و اقسام مختلف دارد. بعضی از برق‌‌ها جوری هستند که وقتی با کسی دست می‌دهید یک چیزی زیر پوست‌تان می‌دود و مورمورتان می‌شود. بعضی از برق‌ها در اثر ضربه یا اتفاق یا شنیدن حرفی تولید می‌شود. ...

 تا حالا چشمتو بستی و خیال کنی توی یک جزیره اسرار آمیزی؟ جزیره‌ای با درختایی که تو در برابرشون یک بند انگشتی و هر برگشون می‌تونه برات یک چتر واسه روزای بارونی باشه. آخه تو این جزیره بارون زیاد ...

 «چرا همه چیز اینجوری است؟» وقتی پایم را محکم به زمین می‌زنم و این را از مامان می‌پرسم، اول از پشت عینکش به من نگاهی می‌اندازد و بعد کتابش را می‌گذارد روی میز، کنار دستش. عینکش را در می‌آورد و ...

تابستان که می‌شود ساک‌ها و حوله‌های حمام اتوماتیک‌وار می‌چسبند زیر بغل و افرادی که زیادی خلاقیت دارند از هرجایی برای شیرجه رفتن و شنا کردن استفاده می‌کنند: استخرهای شنا، پارک‌های آبی، حوضچه‌های آب ...

خفگی انواع و اقسام مختلف دارد که بسته به نوع فصل و موقعیت، نوع آن تغییر می‌کند. تابستان که می‌شود، آدم از گرما خفه می‌شود. زمستان که می‌شود، از انبوه لباس‌های روی هم پوشیده خفه می‌شود. بعضی‌ها از ...

اگر ذهن آن چیزهایی که واقعی نیستند را حقیقی فرض کند؛ آن‌وقت شما در یک محیط حقیقت مجازی قرار گرفته اید. فکر کنید همین‌طور که مشغول یک بازی رایانه‌ای هستید، ناگهان سر از همان بازی در بیاورید! بتوانید ...

 با استفاده از نور و طراحی دقیق و علمی عدسی‌ها می‌توان دنیا را جور دیگری دید. مثلا کهکشان‌های خیلی دور را با چشم تماشا کرد یا سلول‌های خیلی کوچک را با چشم شمرد. میکروسکوپ‌ها ابزاری برای دیدن چیزهای ...

شما بیرنگ را می‌شناسید؟ منظورم همان آفتاب پرست کوچکی است که در نزدیکی دهکده‌ای زندگی می‌کند. می‌پرسید کدام دهکده؟ همان دهکده‌ی کوچک که بین یک کوه و یک دشت و یک دریاچه قرار دارد و اطرافش پر از ...

برای باغبان شدن چه باید کرد؟ یک کلاه و کفش و دستکش باغبانی؟ یک باغچه‌ی بزرگ و چند گلدان؟ با یک عالمه بذر و دانه‌ی گل؟ من می‌گویم از چیزهای ساده‌تری هم می‌توان شروع کرد. مثلا یک کارتون خالی تخم مرغ با ...

به نظر شما این نوع تصویربرداری هیجان انگیز نیست؟ مثلا وقتی یکی عصبانی می شود یا خجالت می کشد سریع از او عکس دمایی اش را بگیریم... به نظر می آید که خیلی صورتی شده باشد.

بدن ما، مثل یک باطری می‌تواند برق تولید کند. نترسید! کسی را برق نمی‌گیرد، بدن با برق یا الکتریسیته‌ای که می‌سازد است که زنده و سرحال است. اما همین الکتریسیته‌ای که در بدن تولید می‌شود و به سطح پوست ...

معمولا جرقه‌ی یك ایده فقط به ذهن یك نفر نمی‌رسد. در یک زمان، ایده در سرتاسر دنیا و به ذهن افراد مختلفی وارد می‌شود. این طور وقت‌هاست که یك مسابقه‌ی «اهمیت به ایده» و «کی سریعتر به دنبال اجرای ایده ...

سلامتی بی برو برگرد یکی از گزینه‌های نعمت‌های خداوند است. شاید یکی از ما، عضوی از بدن مثل پا را نداشته باشد، اما باز هم نعمت سلامتی را دارد! او قلب تپنده و چشم‌هایی بینا دارد. شاید یکی از ما، ...